วันนี้พอดีได้เก็บบ้านเลยไปเจอหนังสือสนทนาภาษาอังกฤษ(หลายเล่ม)

รู้สึกคิดถึงความหลังตอนต้องนั่งถ่างตาอ่านหนังสือทั้งวันทั้งคืนแล้วคิดถึงเลยลองหยิบมาอ่าน

อ่านไปก็รู้สึกเหมือนตัวเองจะเริ่มเข้าใจภาษาปะกิดขึ้นมานิดส์นึง

มันอธิบายเกรมม่าได้ละเอียดแท้

แต่อนิจจา..................

พอมาลองทำโจทย์ข้อสอบเก่า ๆ ก็ทำได้แต่นิ่่งอึ้ง

ในวันนี้เอง เราก็ได้ค้นพบสัจธรรมใหม่แห่งการเรียนภาษาปะกิด

อันว่าหนังสือที่อธิบายแกรมม่าละเอียดนั้น หากยังมิสามารถอ่านแล้วทำความเข้าใจได้โดยไม่ต้องพึ่งดิคฯ ต่อให้อ่านอีกเป็นสิบชาติก็มิมีประโยชน์อันใด(เพราะมันไม่รู้ว่าตรูควรจะแปลออกมาได้ยังไง TT^TT)  มิหนำซ้ำยังเปลืองเงินโดยใช่เหตุอีกด้วย(ซื้อการ์ตูนได้ตั้งหลายเล่ม)(TT.,TT)